Η ζωή έχει αποσχιστεί στην Ιταλία από το 1970 έως σήμερα

Περίπου 40.000 παιδιά έχουν «απομακρυνθεί βίαια από τις οικογένειές τους». Κανείς δεν είναι απρόσβλητος από αυτό το ολοκαύτωμα, από αυτήν την καταστροφή που πρέπει αναγκαστικά να σταματήσει. Η Έμμα και οι αδερφοί της παραμένουν οι σημαιοφόροι όλων αυτών, καθώς και οι πιο δυνατές φωνές των σιωπηλών από το σύστημα για να αποφευχθεί ότι αυτό το μηχάνημα θα κολλήσει επιτέλους και θα σταματήσει να συγκεντρώνει θύματα στα θύματα. Τα παιδιά δεν είναι «ΑΤΜ», είναι και παραμένουν παιδιά (που πρέπει να θεωρούνται άνθρωποι και όχι ως αντικείμενα) που έχουν το δικαίωμα να μεγαλώσουν εντός της οικογένειας καταγωγής τους. Είναι καιρός να πούμε αρκετά στο ολοκαύτωμα των παιδιών, είτε χορηγούνται σε ανάδοχη φροντίδα ή / και υιοθεσία, τοποθετούνται σε οικογενειακά σπίτια ή απλώς απομακρύνονται «για μάταιους λόγους» από το σπίτι προέλευσής τους.